About me...

Waar zal ik eens beginnen?

Ik groeide op in een klein dorp in Brabant (Rosmalen) in een -helaas- niet zo’n gelukkig gezin, waarin ik werd blootgesteld aan behoorlijk wat traumatische situaties en veel early life stress ontwikkelde.
Dat dit me uiteindelijk het zegen bracht van onnoemelijk veel persoonlijke ontwikkeling, kennis en ervaring op het gebied van de psyche en fysiek van de mens, is iets waar ik nu alleen maar dankbaar voor ben.
Het mag dan ook geen verrassing zijn dat vanuit die kwetsbaarheid mijn grootste potentieel en levensmissie zijn ontsprongen; anderen helpen om heling te vinden in mind, body & soul en de verbinding met zichzelf (en de ander) te herstellen.

Even terug naar mijn kindertijd. Van jongs af aan was ik al gefascineerd door de natuur en haar perfectie, biologie, mensen, dieren en de kosmos. Uren kon ik naar de sterren kijken, mezelf afvragend waaruit de kosmos nu werkelijk bestond.
Daardoor werd ik op de basisschool wat dromerig en traag gevonden en kwam ik nou niet bepaald tot mijn recht.

Ik was nieuwsgierig naar alles, heel creatief (hield van dansen, zingen, knutselen) en merkte dingen op die anderen compleet ontgingen, maar had daar soms ook moeite mee omdat ik alles wat waarnam en voelde, vaak niet werd begrepen door anderen of niet gewaardeerd. En nog steeds gebeurt dat regelmatig...

Voor wie into human design is: ik ben een reflector :) 

Ik was goed in leren en dat leidde me naar het VWO. Het grappige is dat ik het helemaal niet ambieerde om therapeut te worden. Ik wilde ofwel dierenarts worden, omdat mijn liefde voor dieren enorm is, of zangeres/ danseres worden.

In mijn examenjaar overleed mijn vader en zakte ik voor mijn examen. Dat voelde als enorm falen. Een jaar later behaalde ik alsnog mijn diploma, maar werd ik uitgeloot voor de studie diergeneeskunde. Ik was ten einde raad, want voor een zang- of dansopleiding had ik allerlei voortrajecten moeten doen en kon ik me niet meer aanmelden.
Het was mijn moeder die me adviseerde psychologie te gaan studeren. “Daar kun je alle kanten mee op” zei ze. Enigszins met tegenzin startte ik deze studie.

Ik liep stage op de afdeling ‘eetstoornissen’ en vond al snel na mijn studie een baan op een open kliniek voor mensen met psychoses. Op beide afdelingen stuitte het met enorm tegen de borst hoe er naar gezondheid werd gekeken en hoe er werd behandeld.
‘Anorexia patiënten’ (zoals ze werden genoemd) moesten verplicht aankomen met gevulde koeken en psychotische patiënten werden volledig gesedeerd (lees: lamgelegd) met medicatie.

Naast mijn studie werkte ik al jaren op een sportschool en gaf ik sport- en danslessen. Ik wist maar al te goed hoe belangrijk voeding en beweging ook zijn voor je mental health. Maar daarmee werd in vrijwel geen enkele psycho-praktijk rekening gehouden.

Toen ik ontdekte dat er een studie ‘orthomoleculaire therapie’ bestond, was dat een no brainer. Inmiddels werkte ik in de tweedelijns zorg met mensen met complexere problematiek zoals ernstige depressie met suïcidaliteit, PTSS, angststoornissen en middelenverslaving. Bijna 10 jaar lang paste ik mezelf aan in het keurslijf van de GGZ.

Ik keek lijdzaam toen wanneer er weer iemand werd volgestopt met medicatie zonder de daadwerkelijke oorzaak van klachten aan te pakken, of wanneer de verplichte behandelprotocollen hun maximale werkzaamheid hadden bereikt.
In de sessies probeer ik te doen wat ik kon om met mensen wel naar die echte kern te gaan.
Soms schopte ik wat heilige huisjes omver en kreeg ik het in de team vergaderingen aan de stok met de psychiater over de behandelwijze en medicatie. Nu grappig, destijds heel stressvol..

Ondertussen droomde ik ervan om een eigen praktijk te hebben en mensen anders te behandelen. Holistisch, vanuit het perspectief van de mens als geheel waarbij alle delen met elkaar in verbinding staan. Maar ook meer als gelijke in plaats van een hiërarchie waarbij je als therapeut ‘boven’ de ‘cliënt’ staat. En natuurlijk met aandacht voor die dieperliggende oorzaak en kern, in plaats van de welbekende symptoombestrijding met ‘for every ill another pill’.

Ik had inmiddels veel geleerd over de psyche van de mens, en orthomoleculaire ook over het lichaam, maar er leek nog een stukje te missen. Toen kwam hypnose op mijn pad. Hypnose bleek de sleutel, waarmee ik naast mind en body ook met de soul (het onderbewuste) kon gaan werken.

Naarmate mijn kennis en visie en steeds helderder werden, werd het steeds moeilijker om nog te aarden in het systeem waarin ik zat. Ik was een beetje als een leeuw die niet op de savanne was waar hij hoorde, maar op de Zuidpool probeerde te overleven; niet in mijn kracht. Daardoor viel ik uiteindelijk met burn-out klachten uit, wat echt niet als een verrassing kwam.

Naast mijn uren in loondienst werkte ik al freelance als therapeut op mijn eigen manier en dat smaakte naar meer. Ik kón en wilde niet meer terug naar het systeem waarin ik had gezeten.

In de maanden daarop verzamelde ik al mijn moed en maakte ik de ‘quantum sprong’; ik zegde mijn baan op en startte volledig met mijn eigen praktijk waarmee ik al mijn kennis en kunde kan combineren.
Doodeng, maar vanaf dag 1 het meest vervullende wat ik voor mezelf kon doen.

Volg je hart en je zielsmissie en de term burn-out komt niet meer voor in je leven.

Van mijn laatste spaargeld deed ik mijn meest recente opleiding om met de fascinerende Quantum Scan te mogen werken (check dit zeker even bij de diensten!), maar uitgeleerd raak ik nooit.

Nu pas ik psychologie, orthomoleculaire therapie, hypnotherapie, meditatie, breathwork, plantmedicijnen, werken met ‘het veld’, de wet van aantrekking, quantum fysica allemaal toe en het levert magische resultaten op bij mensen.

De toekomst zit ‘m wat mij betreft in een holistische benadering, waarbij er een brug geslagen wordt tussen de wetenschap en wat men noemt ‘het spirituele’, meer gelijkwaardigheid ‘ik leer van jou en jij leert van mij’, meer geneeskunde in plaats van ‘medicijnen’ en meer herstel van verbinding met onszelf, moeder natuur en elkaar.

Spreekt jou dit aan?
Neem dan gerust contact met me op om de mogelijkheden vrijblijvend te bespreken.